درختان بزرگ برای شهرهای سالم ضروری هستند
Share This Article
درختان بزرگ برای شهرهای سالم ضروری هستند
درختان عناصر مهم منظر شهری ما هستند. با توجه به اینکه بیش از 50 درصد از جمعیت جهان در شهرها زندگی می کنند، تصور شهرها بدون خدمات و مزایای فراوان درختان برای ساکنان و اکوسیستم ها غیرممکن است. وجود درختان باعث سلامت جسمی و روانی می شود که یکی از دلایل اصلی احساس نیاز ساکنان شهر به گذراندن وقت در فضاهای سبز است. درختانی که هر روز در املاک خصوصی، خیابان ها یا پارک ها با آنها مواجه می شویم، مزایای بسیاری از مقررات محیطی و اقلیمی، از جمله کاهش صدای شهر، جذب کربن و کاهش سرعت نفوذ آب به خاک دارند.
اگرچه کل موجودی درختان یک شهر در کیفیت و کمیت خدمات اکوسیستمی نقش دارد، اما همه درختان ویژگی های یکسان یا ظرفیت یکسانی برای ارائه خدمات اکوسیستمی ندارند. بنابراین مهم است که بدانیم کدام درختان در ارائه این مزایا مؤثرتر هستند، چرا، و چه اقداماتی می تواند چنین خدماتی را ارتقا دهد؟
کدام درختان بیشترین فواید را دارند؟
به طور کلی، درختان بزرگ ظرفیت بهتری برای جذب کربن از هوا و ذخیره آن، کاهش آلودگی اتمسفر و جلوگیری از سیلاب های طوفانی دارند. درختان با قطر تنه بزرگتر، توده چوبی بیشتری دارند که به آنها اجازه می دهد کربن بیشتری نسبت به درختان کوچکتر ذخیره کنند. به طور مشابه، توانایی درختان برای رهگیری بارندگی و آلاینده‌های هوا با اندازه تاج بیشتر (بالای درختان غالب) و سطح کل برگ (مساحت کل همه برگ ها) افزایش می یابد که هر دو با اندازه کلی درخت بیشتر مرتبط هستند. در نتیجه، درختان بزرگتر به طور کلی در ارائه خدمات ضروری برای محیط های شهری و به ویژه در یک آب و هوای متغیر مؤثرتر از درختان کوچکتر هستند.
کاشت گونه های درختی بزرگ نیز مزایای اقتصادی قابل توجهی دارد. یک مطالعه گزارش می دهد که سود خالص سالانه کاشت گونه های درختی بزرگ 44 درصد بیشتر از گونه های درختی متوسط و 92 درصد بیشتر از گونه های درختی کوچک است.
با این حال، فضای محدود موجود بالای سر یا زیرزمین در مناطق شهری به این معنی است که همیشه امکان کاشت درختان بزرگ وجود ندارد. در این شرایط درختان کوچکتر نیز می توانند سهم بسزایی داشته باشند.
درختان بزرگ نقش مهمی در ارائه خدمات اکوسیستم ایفا می کنند. اما توانایی ارائه این خدمات مشروط به یک چیز است: درختان باید در شرایط خوبی باشند. آنهایی که در شرایط نامناسب هستند ظرفیت کمتری برای ارائه خدمات اکوسیستمی دارند، زیرا شرایط نامناسب مانع رشد و نیز کند شدن ترسیب کربن می شود و همچنین می تواند منجر به از بین رفتن سایبان شود.
در محیط های شهری، محیط های متخاصم می تواند مانع رشد و توسعه مناسب درختان شود. کمبود فضا برای سیستم ریشه، فشردگی خاک، رطوبت محدود خاک، استفاده از نمک های یخ زدا و آلودگی هوا، بقای درختان جوان کاشته شده را به چالش می کشد. با توجه به این، چندین روش مدیریتی برای تشویق رشد و توسعه درختان ایجاد شده است. در اینجا چند نمونه آورده شده است:
درخت مناسب را در مکان مناسب بکارید. به عنوان مثال، برخی از گونه های درختی با شرایط آب و هوایی خاص سازگاری بهتری دارند یا نسبت به سایرین نسبت به فضاهای محدود، تحمل بیشتری دارند. راهنماهایی برای انتخاب کاشت وجود دارد که بر اساس ویژگی های محیطی از جمله شرایط خاک است.
از هرس مکرر درختان بزرگ خودداری کنید، چراکه به طور قابل توجهی سطح برگ و زیست توده چوبی درختان را کاهش می دهد. یکی از کلیدهای کاهش نیاز به هرس، انتخاب گونه درختی است که با یک مکان خاص سازگار باشد.
بعلاوه اگرچه درختان بزرگ به طور کلی در ارائه خدمات خاص اکوسیستم موثرتر از درختان کوچک هستند، اما در شرایط آب و هوایی در حال تغییر، مهم است که همه تخم های خود را در یک سبد قرار ندهیم و منحصراً گونه های درختان بزرگ را کاشت نکنیم.
در نهایت، نکات کلیدی که باید به خاطر بسپارید این است که درختان بزرگ بسیار مهم هستند و ما از تلاش برای حفظ آنها سود می بریم. علاوه بر این، کاشت گونه های درختی بزرگ باید تشویق شود، زیرا تمایل به کاشت گونه های کوچک در شهرها وجود دارد.
منبع:
پایگاه اطلاع رسانی صنعت گل و گیاه