تاریخچه گل آرایی

 چیدمان گل‌‌ها، شاخه‌ها و سایر موارد زودگذر از طبیعت از دیرباز یک هنر بوده است. نقش برجسته‌های حکاکی شده در مقبره‌های فراعنه مصر، نیلوفر آبی و گل‌های دیگر را در گلدان‌ها نشان می‌دهد، مراسمات و جشن‌های یونان باستان با تاج‌های گل و گلدسته‌ها کامل می‌شد، و بیزانسی‌ها به خاطر گنجاندن میوه‌ها و سبزیجات در نمایش‌های گل‌های استادانه‌شان معروف بودند. در چین گل‌آرایی از اوایل سلسله هان در اوایل سال 200 قبل از میلاد آغاز شد و از گل‌ برای اهداف دارویی و به‌عنوان یک عمل مذهبی استفاده می‌شد. گل‌ها راهی برای تزئین محراب توسط بودایی‌ها، تائوئیست‌ها و کنفوسیوس‌ها بودند. رومیان باستان از گل‌ها برای بسیاری از مراسم مذهبی استفاده می‌کردند، همچنین در مهمانی‌ها گل جایگاه مهمی داشت و به‌ویژه به گل رز علاقه داشتند. گفته می‌شود که گلبرگ‌های گل رز در طول جشن‌ها (گاهی تا زانو!) بر روی طبقات پراکنده می‌شدند. رومی‌ها نیز مانند یونانی‌ها تاج گل را دوست داشتند، اما از گل‌های عجیب و غریب‌تری استفاده می کردند، مانند پیچک، زنبق و خرزهره. در ژاپن در طول قرن هفتم، تقدیم گل به بودا تبدیل به سنت شد. مکتب Ikenobō، قدیمی‌ترین مدرسه‌ای است که برای مطالعه هنر گل در ژاپن تأسیس شد. در دوره رنسانس، هنر گل‌آرایی دقیق‌تر و حتی پیچیده‌تر شد. دسته‌های کوچک و تنگ و شکل‌های هرمی در چیدمان‌ها رایج شدند. در طول قرن هفدهم، کاوش در سرزمین‌های جدید گیاهان جدیدی را به اروپایی‌ها معرفی کرد و باغبانی را به یک سرگرمی محبوب تبدیل کرد. چیدمان گل‌ها در نقاشی‌های طبیعت بی‌جان جاودانه شد، به‌ویژه در نقاشی‌هایی که توسط هنرمندانی مانند یان بروگل، ون بهرن و ویلیام کالف در فلاندر و هلند انجام شده است. در طول قرن هجدهم، چیدمان‌هایی که در انگلستان و فرانسه ایجاد می‌شد، برای پذیرایی از مهمانانی که به سالن‌های خانه منتقل می‌شدند، از نظر طراحی کوچک‌تر و ظریف‌تر شدند. جنبش روکوکو در فرانسه همچنین به سبک‌های زنانه‌تر و شیک‌تری از دسته‌گل‌ها منجر شد تا با لباس آن زمان هم‌خوانی داشته باشد. در دوران ویکتوریایی، تسلط بر هنر گل‌آرایی به بخشی از آموزش‌های یک خانم جوان تبدیل شد و مرسوم بود که گل‌های خانه را هفته‌ای یک بار تازه کنند. در این دوره به گل‌ها معانی‌ای تعلق گرفت که اجازه می‌داد پیام‌هایی بین دوستان و عاشقان منتقل شود. در سال 1907، گرترود جکیل «گل‌آرایی در خانه» را به‌عنوان راهنمایی برای چیدمان گل در خانه نوشت و محبوبیت گاردن کلاب‌ها به‌عنوان یک جامعه باغبانی و نمایشگاه‌های گل در طول قرن بیستم شروع به افزایش کرد.