باغبانی زیست روانی و اجتماعی را بهبود می‌بخشد
Share This Article
باغبانی زیست روانی و اجتماعی را بهبود می‌بخشد
تحقیقات جدید منتشر شده از دانشگاه ایالتی میشیگان نشان می‌دهد که شرکت در باغبانی اجتماعی از طریق مراقبت از گیاهان، اتصال به طبیعت و احساس موفقیت، رفاه ذهنی و اجتماعی را تقویت می‌کند.
این پروژه توسط کاترین آلایمو، اپیدمیولوژیست تغذیه و دانشیار دپارتمان علوم غذایی و تغذیه انسانی رهبری شد. آلایمو متخصص در تحقیقات مشارکتی مبتنی بر جامعه در مورد موضوعاتی مانند عدالت غذایی، امنیت غذایی جامعه، کشاورزی و باغبانی شهری، و تغذیه و سلامت مدارس است.
در سال‌های اخیر، بسیاری از تحقیقات، حمایت فزاینده از باغبانی و سایر فعالیت‌های مبتنی بر طبیعت را به‌عنوان ابزاری مناسب برای تقویت سلامت روان و جسم نشان داده‌اند.
تحقیقات قبلی او نشان داد که باغبانی مصرف سبزیجات و فیبر را افزایش می‌دهد، فعالیت بدنی را تشویق می‌کند و استرس و اضطراب را کاهش می‌دهد. باغبانی اجتماعی نیز شبکه‌های حمایت اجتماعی را ایجاد می‌کند و عملکرد فیزیکی را بهبود می‌بخشد.
لیندا آپل لیپسیوس، مدیر اجرایی باغ‌های شهری دنور، می‌گوید: «باغبانی اجتماعی بسیاری از چیزهای مثبت را به شرکت‌کنندگان ارائه می‌کند، مانند تشویق رفتارهای سالم‌تر، بهبود سلامت ذهنی و جسمی، و افزایش دسترسی به فضاهای سبز». این مطالعه با هدف شناسایی جنبه‌های کلیدی باغبانی به آنها کمک می‌کند تا در باغبانی شرکت کنند و رفاه روانی و اجتماعی آنها را افزایش دهد.
آلایمو می‌گوید: «یکی از مهم‌ترین جنبه‌های اجرای این مداخلات و اطمینان از عادلانه بودن تأثیر آنها، درگیر کردن جمعیت‌های مختلف است. این شامل خانواده‌های کم درآمد و جوامع مهاجر می شود که ممکن است دسترسی آسان به زمین و سایر منابع نداشته باشند. همچنین مهم است که مشخص شود مشارکت آنها چگونه می‌تواند در طول زمان تداوم یابد.»
برای این پروژه، محققان با 34 نفر که تازه وارد باغبانی اجتماعی شده بودند، مصاحبه‌های کیفی انجام دادند و شرکت کنندگان به مدت یک فصل در باغبانی اجتماعی شرکت کردند.
این تیم انگیزه اولیه هر شرکت کننده برای شروع باغبانی و تجربیات باغبانی قبلی آنها را بررسی کرد. آلایمو و تیمش سپس معنای باغبانی را برای شرکت‌کنندگان، چگونگی تأثیر حمایت اجتماعی بر مشارکت باغبانی و اینکه چگونه افراد در طول فصل بر چالش‌های باغبانی غلبه کردند، بررسی کردند.
محققان دریافتند که برای شرکت‌کنندگان در پرورش غذا و فعالیت در باغ‌هایشان رضایت قابل توجهی وجود دارد. این تیم اصطلاح “سه‌گانه باغبانی” را ابداع کرد که به سه عنصر کلیدی دیگر از تجربه باغبانی اشاره دارد که شرکت کنندگان را فعال نگه می‌داشت و مزایای ذهنی و اجتماعی داشت:
1)مسئولیت و عمل مراقبت از باغ‌هایشان و ایجاد رابطه‌ای محبت‌آمیز با گیاهانشان.
2)احساس غرور و این احساس که آنها در حال انجام کاری مهم هستند.
3)احساس ارتباط با طبیعت، که شامل قدردانی، شیفتگی و شگفتی بود.
آلایمو می‌گوید: «ما شگفت‌زده شدیم که متوجه شدیم سه‌گانه باغبانی تقریباً بین شرکت کنندگان، جهانی است و عشق در طول تجربه باغبانی ادغام شده است؛ عشق و ارتباط با گیاهان، خود و طبیعت.
تعدادی از باغبانان جدید گزارش دادند که پیوندهای عاطفی جدیدی با شرکت کنندگان دیگر ایجاد کردند و روابط اجتماعی موجود آنها نیز بهبود یافت.
اوا کورینگراتو، نویسنده در این باره گفت: «ما دیدیم که بسیاری از افراد در کار خود شادی، هدف و معنا پیدا کردند و اعتماد به نفس و عزت نفس آنها افزایش یافت که به آنها کمک کرد تا با چالش‌های سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب و استرس مقابله کنند.
آلایمو معتقد است که باغبانی باید به عنوان یک مداخله مناسب در مقیاس بزرگتر در نظر گرفته شود.
می می‌گوید: «عمل باغبانی به خودی خود دارای مزایای زیادی است، اما زمانی که شرکت کنندگان با دیگران باغبانی می‌کردند، این مزایا حتی بیشتر شد. درک اینکه چگونه و چرا باغبانی سلامت و رفاه را بهبود می‌بخشد، به ویژه در هنگام طراحی برنامه‌های بهداشتی مبتنی بر طبیعت مهم است. بر اساس یافته‌های ما، ما معتقدیم که باغبانی باید کاملاً به عنوان راهی برای بهبود رفاه بررسی شود و باید به طور گسترده مورد حمایت قرار گیرد.»